Сайн байна уу, Блог минь. Ажил ажил гэсээр блогоо бичих ямарч завгүй байлаа. Ажил ярьмааргүй байгааг минь ойлгоорой. Бясалгал болон амьсгалын дасгал ингэж их шаргуу хөдөлмөрлөх эрч хүчийг надад өгч байлаа. “Уурхайд байдаг гэр” буюу өрөөндөө ганцаар амьдрах болсондоо урамшиж, хамаг хана туургаа хэд хоногийн өмнө зүлгэж зүлгэж, цоо шинэ ширээ олж аваад, хоёр цоо шинэ сандал авчруулаад, интернетийн кабель утасаа 20 метр болгож шинэчилж уртасгаж аваад сайхан болоо сая нэг. Санаа сэтгэл өөдрөгөөр ажлаа тарж гэртээ ирэх хичнээн сайхан. Өрөө цэвэр цэмцгэр, эмх замбараатай, гэгээ татсан… Ширээн дээр хайртай өвгөн Лэптоп байж байх. Гэх мэт л байна даа миний уурхайн амьдрал. Одоо орон дээрээ ингэж суугаад бясалгал хийнэ. Тэгээд дараа нь нам унтана. Өглөө нэг мэдэхэд сэрүүлэг дуугарч энэтхэг ая намуухан эгшиглэнэ. Тэгээд сэрүүлгээ сунгасаар сунгасаар хоцрохын алдад арай ядан янцгаан босоод бас ч үгүй аальгүйтэж шүршүүрт орно. Тэгээд л ажил руугаа хэнэг ч гүй ажил хэрэгч царайлан алхана. Замдаа нэг янжуур зуугаад алхана, нэг бол ажилчдын гуанзаар дайрахдаа шарсан талх буюу тост, эсвэл зайдас ганц өндөгний хамтаар залгичхаад араас нь нэг их нялуун амттай шүүс хоёр аяга балгалаад гараад алхачихна. Тэгээд л том том дэлгэц дүүрэн оффистоо ороод л хоёр гурван утсан дунд эргэлдэж, компьютерын зэргэцсэн хоёр дэлгэцийг ээлжлэн ажиглаж, товчлууруудыг чимээ багатайхан товшихыг хичээн, өдөржингийн юм болно. Заримдаа уурсан бухимдахдаа гадагш ойр ойрхон гарч янжуураа татна. Ихэнхдээ тэрүүхэндээ мушилзан намбайн сууна. Заримдаа чихэвчээ ширээн дороос гарган ирж элдэв хөгжим сонсч толгойгоо гилжийлгэнэ. Гэвч тийм завтай өдөр мөн ч их ховор доо. Бясалгал танд ч бас амьдралын бэрхшээлийг давах хүч өгнө шүү. Блог минь сайхан нойрсоорой. Маргааш өөр нэгэн сайхан сэдвээр ярилцана шүү.